ZYCZENIA

Rozpoczynamy właśnie nowy rok szkolny 2017/2018. 

 Będzie to czas nowych wyzwań, pełen niespodzianek i twórczych działań. 

 Dobre wychowanie i kształcenie młodego pokolenia jest jednym z najtrudniejszych i najbardziej odpowiedzialnych zadań. To w ręce nauczycieli zostaje złożona przyszłość młodych ludzi, którzy są nadzieją na dalszy, efektywny rozwój Naszego Kraju.

Drodzy Nauczyciele i Wychowawcy oraz wszyscy Pracownicy Oświaty!

Życzę Wam

 spokojnej, satysfakcjonującej pracy, cierpliwości dla swoich

podopiecznych, wdzięczności społecznej, a także powodzenia w życiu osobistym.

Wszystkim Dzieciom życzę natomiast,

 aby przedszkole było dla nich oazą spokoju, bezpieczeństwa, miejscem pełnym radości, zrozumienia i przyjaźni.

Kochane Przedszkolaki........

 niech każdy dzień Waszego pobytu tutaj wypełnia nieschodzący              z Waszych twarzy uśmiech i szczęście, a cały rok upłynie

w atmosferze zabawy i nauki, przygotowującej Was do kolejnych szczebli edukacji

Przedszkole jak dom

Motto to powinno przyświecać szczególnie tym, którzy na co dzień pracują z dziećmi w wieku przedszkolnym. Zjednanie dziecka sobie, a nieurażenie go, jest ogromnym wyzwaniem dla nauczyciela.

Mówi się, że przedszkole jest drugim domem dla dzieci, gdyż spędzają w nim większą część dnia. Jak każdy dom zapewnia dzieciom poczucie bezpieczeństwa i miłości, tak i przedszkole powinno o to zadbać. Bardzo ważną rolę odgrywa tutaj postawa nauczyciela. Szczególnie ważne jest to w grupach młodszych, w których rozłąka z rodzicami na osiem lub dziewięć godzin jest dla dziecka ogromnym przeżyciem. Czy będzie to przeżycie przykre czy miłe, zależeć będzie od kultury osobistej i stosunku nauczyciela do dziecka. Kontakty indywidualne z dziećmi powinny stanowić naczelną zasadę w pracy nauczyciela wychowania przedszkolnego. Wynika to przede wszystkim z dwóch czynników:

• każde dziecko jest indywidualnością
• konieczne jest poznanie każdego dziecka w celu właściwego kierowania jego rozwojem, zaspokajania jego potrzeb psychicznych i społecznych.

Każde dziecko, będąc indywidualnością, oczekuje od nauczyciela czegoś innego: nieśmiałe czeka na dodanie mu odwagi, niezdarne na pomoc, lubiące samotność pragnie spokojnego miejsca do zabawy, nieumiejące podjąć decyzji prosi o radę. Wrażliwe na krzywdę łatwo się wzruszają, uparte pragną postawić na swoim, zbyt rozmowne nie pozwalają wypowiedzieć się innym. Te nieliczne przykłady różnic między dziećmi wskazują na trudności w wychowaniu ich grupy. Oczywiście można je przezwyciężyć, znając psychikę dziecka i warunki jego rozwoju.
Czynniki sprzyjające rozpoznaniu indywidualnych cech każdego dziecka:

• niektóre właściwości psychiczne tego wieku,
• dużą ilość czasu przeznaczonego na swobodną działalność dzieci, podejmowaną z ich własnej inicjatywy (zabawy dowolne),
• bezpośredni kontakt nauczyciela z dzieckiem,
• możliwość częstego kontaktu z rodzicami.

Dziecko w tym wieku jest na ogół ufne, bardziej szuka kontaktu z dorosłymi niż z rówieśnikami. Jeżeli nauczycielowi udało się w pierwszych kontaktach z grupą zyskać zaufaniejej członków, to może mieć pewność, że ich stosunek do niego będzie szczery. Powiedzą mu o wszystkim, o sprawach miłych i przykrych, o przedszkolnych sympatiach i niepowodzeniach, będą czuły się bezpiecznie.
Dzieci już w wieku przedszkolnym, gdy zetkną się w swoim otoczeniu z okazywanymi im uczuciami negatywnymi, mają poczucie zagrożenia, osamotnienia. Podstawowym warunkiem skuteczności w pracy nad zaspokajaniem potrzeb społecznych dzieci jest wytworzenie właściwej atmosfery, czyli klimatu wychowawczego. Rozumiemy przez to pogodny nastrój panujący w otoczeniu małego człowieka. Szczególnie bowiem dzieci nieśmiałe, niezaradne, izolujące się od pozostałych, pozbawione poczucia własnej wartości wymagają takiego klimatu psychicznego, który ułatwiłby nauczycielowi indywidualną pracę z nimi.
Nauczyciel zyska autorytet, jeżeli dzieci będą przekonane, że potrafi je pogodzić w sporach, wszystko wyjaśnić, że jest sprawiedliwy, choć wymagający, dotrzymuje słowa, wierzy w ich możliwości, umie zachęcić do pracy i cierpliwie czeka na jej wykonanie, że bawi się z nimi, zachowuje jak członek grupy. Wtedy chętnie będą przychodzić do przedszkola.
Wpływ na dobre samopoczucie dzieci w przedszkolu ma także styl pracy nauczyciela. Możemy wyróżnić dwa style pracy: otwarty i zamknięty.

Ważne są także wzajemne stosunki między dziećmi. Realizowanie w przedszkolu takich zadań, jak kształtowanie koleżeńskiej postawy, a więc życzliwego stosunku do koleżanek i kolegów, współczucia dla innych, chęci niesienia pomocy, zgodnego współdziałania w zabawie i w pracy – wymaga dużego nakładu pracy opiekuna. Musi on różnymi metodami zmierzać do tego, aby wszyscy jego podpieczni mieli we wszystkim równe prawa. Nauczyciel ma wpływ na właściwy układ stosunków między członkami grupy, jeżeli oprócz sympatii do dzieci i chęci zajmowania się nimi cechuje go duża wrażliwość i takt, umiejętność wnikania w różnice dziecięcych usposobień, zdolność odkrywania wszystkich dróg do poznania osobowości małego człowieka.
Na dobre samopoczucie dziecka w przedszkolu ma również wpływ urządzenie sali. W rozmieszczeniu umeblowania w salach dzieci młodszych należy przewidzieć więcej wolnego miejsca dla stworzenia warunków dla zaspokojenia silnej w tym wieku potrzeby ruchu. Dobrze jest zapewnić swobodny dostęp do wszystkich zabawek. Dużym zainteresowaniem cieszą się zawsze kąciki tematyczne, np. lalek, fryzjerski, lekarski, majsterkowicza itp. Urządzanie sali dla dzieci starszych, ustalanie miejsc i kącików zabaw, rozmieszczanie zabawek powinno się odbywać przy ich udziale, by poczuły się współgospodarzami swojego drugiego domu.
Bardzo trudnym zadaniem nauczyciela jest wytworzenie takiej atmosfery, żeby dziecko chętnie uczęszczało do przedszkola i dobrze się w nim czuło. Połowa sukcesu to okazanie podpiecznym serca i emocjonalne zaangażowanie się w ich problemy. Istotne jest to, aby nie tylko mówić do dziecka, ale rozmawiać z nim jak z przyjacielem, partnerem, i słuchać tego, co ma nam do powiedzenia. Unikajmy sformułowania „teraz nie mam czasu, porozmawiamy później” – jest to błąd, który trudno potem naprawić.
W życzliwej atmosferze, kiedy jest się otwartym na potrzeby małego człowieka, można bardzo wiele osiągnąć. Dziecko nasze pozytywne nastawienie do niego potrafi doskonale wyczuć i odwzajemnić. Czasem wystarczy tylko uśmiech, aby rozweselić jego smutną buzię, by poczuło się w przedszkolu bezpiecznie, bo przecież „przedszkole to nasz drugi dom”.

Adaptacja dzieci do przedszkola
Proces ten dotyczy dzieci rozpoczynających edukację przedszkolną - głównie trzyletnich, choć zdarzają się też starsze, które również muszą zaadaptować się do nowych warunków. Spora część dzieci idzie do przedszkola niechętnie, ponieważ jest to dla nich nowe, obce, zupełnie nieznane środowisko społeczne, wywołujące obawę a nawet strach, zgodnie z prawidłowością: "boimy się tego, czego nie znamy". Poza tym wejście do nowej społeczności wiąże się z całkowitą zmianą dotychczasowych przyzwyczajeń i sposobu życia dziecka, które do tej pory cały swój czas spędzało z rodziną (gł. matką), gdzie czuło się pewnie i bezpiecznie zajmując przeważnie wysoką pozycję w hierarchii rodzinnej.

Proces adaptacji dziecka do nowego środowiska dotyczy całego organizmu, jednak największe znaczenie ma sfera fizjologiczno - biologiczna, emocjonalno - społeczna i poznawcza. Za całość procesów przebiegających w organizmie odpowiedzialny jest ośrodkowy układ nerwowy, który u trzylatka jest jeszcze słaby i delikatny, przez co dziecko nie radzi sobie z odbieraniem wielu różnorodnych bodźców, męczy je długi jednostajny wysiłek, nie potrafi też znosić pewnych ograniczeń. Natomiast w pierwszych dniach pobytu w przedszkolu organizm małego dziecka zostaje poddany niekorzystnemu działaniu właśnie tych czynników, następuje też zmiana w sposobie i stopniu zaspokajania elementarnych potrzeb dziecka.

Poziom rozwoju fizycznego i motorycznego trzylatka pozwala mu na wykonywanie czynności higienicznych i zaspokajanie potrzeb fizjologicznych z niewielką pomocą dorosłych, jednak umiejętności te nie są jeszcze wystarczająco utrwalone. Zmiana środowiska może wywołać trudności w ich wykonywaniu, ponieważ dziecko nie zna warunków życia grupowego oraz sposobu zaspokajania swych potrzeb w nowej sytuacji, a to z kolei może stać się przyczyną powstawania napięć i uczucia niepewności.

Trudnością w przystosowaniu się dziecka do warunków przedszkolnych jest również jego stopień rozwoju w sferze poznawczej, a ściślej - słaba znajomość słownych określeń i stosunków czasowych. Dziecko stopniowo poznaje upływ czasu na bazie własnej działalności, dlatego wyjaśnienia składane płaczącemu maluchowi, że "mama przyjdzie później", wcale go nie uspokajają. Trzylatek nie rozumie znaczenia słowa "później", nie potrafi określić ile czasu musi minąć, aby nastąpiło "później", bowiem czas jest dla niego na razie czymś abstrakcyjnym, niemierzalnym, czymś poza zasięgiem jego możliwości poznawczych.

Znaczącą rolę w rozwoju, a tym samym w procesie przystosowawczym małego dziecka, spełnia sfera emocjonalna. Silna więź między matką a dzieckiem sprzyja rozwijaniu się szeregu potrzeb psychicznych, z których najważniejszą jest potrzeba bezpieczeństwa zaspokajana właśnie przez matkę. Jedynie dziecko bezpieczne jest zdolne do uczenia się, do poznawania otaczającego świata, a każdy bodziec czy nowa sytuacja wywołuje odruch badawczy, któremu towarzyszy działanie. Odkrywanie nieznanego przynosi dziecku zadowolenie i satysfakcję, co jest powodem powstawania kolejnych, coraz wyższych potrzeb. Natomiast niezaspokojenie potrzeby bezpieczeństwa powoduje pojawienie się poczucia opuszczenia, braku miłości i akceptacji, a nawet zagrożenia lub lęku. Taki właśnie lęk przed rozstaniem z matką przeżywa dziecko przeniesione z dobrze znanego środowiska rodzinnego do obcej mu grupy przedszkolnej.

Aby ograniczyć do niezbędnego minimum stres spowodowany przyjściem do przedszkola, rodzice jako osoby najsilniej związane z dzieckiem, powinni stopniowo przygotować je na to ważne wydarzenie, tak by zmiana środowiska następowała możliwie łagodnie i była rozłożona w czasie, dając dziecku możliwość stopniowego "wrośnięcia" w nową społeczność.

W tym celu, na długo przed planowanym zapisaniem dziecka do przedszkola, rodzice powinni prowadzić systematyczne i konsekwentne działania, które pomogą ich dzieciom, jak również im samym, w miarę szybko przystosować się do nowego środowiska.

Główne kierunki działania rodziny we wstępnym procesie adaptacyjnym

ZADANIE SPOSÓB REALIZACJI KRYTERIA OSIĄGNIĘĆ wdrażanie do samoobsługi "Miś jest głodny" - karmienie zabawki, potem umożliwianie dz. samodzielnego spożywania posiłków; "Ubieramy misia" - wspólne ubieranie zabawki, przechodzenie do ubierania dz. i stopniowe ograniczanie pomocy; uczenie dz. korzystania z toalety; wprowadzanie podstawowych zasad higieny (rozmowa, pokaz - np. mycie lalki, atrakcyjne przybory toaletowe); wyznaczenie stałych miejsc przechowywania zabawek i innych przedmiotów używanych przez dz., zachęcanie do wspólnych prac porządkowych - forma zabawowa (np. "Ja ułożę lalki, a ty klocki") dz. sprawnie posługuje się łyżką, pije z kubka; dz. potrafi zakładać i zdejmować ubranie (bez zapinania, wiązania); dz. załatwia potrzeby fizjologiczne; dz. rozumie konieczność codziennej higieny, potrafi samo umyć twarz, ręce, zęby; dz. sprząta po sobie zabawki, porządkuje swoje najbliższe otoczenie organizowanie kontaktów z rówieśnikami częste chodzenie z dz. tam, gdzie są inne dzieci np. rodzina, znajomi, plac zabaw, zapraszanie dz. do swojego domu, stwarzanie sytuacji, w których dz. musi podzielić się zabawkami, słodyczami i in.; dz. chętnie uczestniczy w zabawie z rówieśnikami, rozumie potrzebę wspólnego wykorzystywania zabawek, potrafi dzielić się z innymi, z pomocą osób dorosłych podejmuje próby łagodzenia konfliktów; kształtowanie umiejętności porozumiewania się z rówieśnikami i dorosłymi czytanie i opowiadanie dz. bajek, wspólne oglądanie ilustrowanych książek oraz programów telewizyjnych przeznaczonych dla najmłodszych, częste rozmowy z dzieckiem w różnych sytuacjach (np. w czasie spaceru, zabawy lub wykonywania codziennych czynności), zachęcanie do wypowiedzi poprzez zadawanie pytań oraz cierpliwe i uważne słuchanie dz. dz. jest śmiałe i otwarte na kontakty z innymi dz. oraz dorosłymi; dz. potrafi jasno przekazać otoczeniu swoje potrzeby i życzenia; dz. dzieli się swoimi przeżyciami; dz. zadaje pytania, dzięki którym poznaje otaczającą rzeczywistość; dz. poprawnie posługuje się ojczystym językiem; zorganizowanie życia dz. w rodzinie według planu zbliżonego do rozkładu dnia w przedszkolu zapewnienie dziecku regularnego trybu życia - stałe pory posiłków, zabawy, odpoczynku, snu, przebywanie na powietrzu bez względu na pogodę (wyłączając warunki ekstremalne); dz. ma dobre samopoczucie, jest zdrowe, pogodne, czuje się bezpieczne; zapoznanie dziecka z materiałami, z którymi zetknie się w przedszkolu stworzenie dz. warunków do zabaw plastycznych, zapewnienie urozmaiconych materiałów i przyborów (papier, kredki, farby, plastelina, wycinanki, nożyczki ...), uczenie prawidłowego korzystania z nich; dz. zna i potrafi posługiwać się podstawowymi materiałami i przyborami; dz. jest twórcze i swobodne, chętnie wyraża siebie poprzez różne formy ekspresji; stopniowe uniezależnianie psychiczne dziecka od rodziców częste i szczere rozmowy z dz. zapewniające o miłości, przyzwyczajanie do nieobecności rodziców, pozostawianie dz. pod opieką dorosłych osób, z którymi nie jest ono związane emocjonalnie tak silnie, jak z rodzicami (dalsza rodzina, znajomi) - początkowo na krótko, stopniowo wydłużając czas rozłąki; dz. dobrze znosi rozłąkę z rodzicami, nie obawia się porzucenia; kształtowanie pozytywnego nastawienia do przedszkola opowiadanie dz. o przedszkolu, zabawkach i dzieciach, które tam spotka; spacery w okolice przedszkola, poznanie drogi, ogrodu przedszkolnego i budynku; odwiedziny w najmłodszej grupie, poznanie nauczycielek i personelu; zachęcanie do wspólnej zabawy z rówieśnikami w sali i w ogrodzie; dz. zna i w pełni akceptuje nowe środowisko; Proces adaptacyjny dzieci rozpoczynających edukację przedszkolną może im przynieść wiele korzystnych zmian rozwojowych, pod warunkiem, że będzie on przebiegał w sposób świadomy, kontrolowany i dostosowany do indywidualnych możliwości każdego dziecka. Należy więc wesprzeć dziecko w tym działaniu poprzez rozważną współpracę dwóch - najważniejszych dla niego - środowisk wychowawczych, jakimi są dom rodzinny i przedszkole. Program adaptacji dzieci rozpoczynających edukację przedszkolną ZADANIA SPOSOBY REALIZACJI TERMINY REALIZACJI KRYTERIA OSIĄGNIĘĆ MONITOROWANIE poznawanie się rodziców, dzieci i nauczycieli; określenie jednolitych, wspólnych działań ułatwiających dz. wejście w nowe środowisko; zebranie informacyjne dla rodziców dz. nowoprzyjętych - program i organizacja pracy placówki, główne kierunki dział. rodziny w celu przygotowania dz. do warunków przedszkolnych (dla każdego rodzica); wizyty rodziców i dz. w przedszkolu (ogród, budynek, wyposażenie), próby wspólnych zabaw z przedszkolakami oraz rozmów z nauczycielkami; czerwiec czerwiec - sierpień rodzice znają i akceptują szeroko pojęte życie przedszkolne a także działalność placówki; rodzice rozumieją swoją ważną rolę w procesie wstępnej adaptacji dziecka do warunków przedszkolnych dz. dobrze zna budynek i ogród przedszkolny; dz. potrafi nawiązywać pierwsze kontakty z rówieśnikami i osobami dorosłymi pracującymi w przedszkolu; protokół zebrania informac; obserwacja zachowań dzieci; rozmowy z rodzicami; zebranie podstawowych informacji o nowych dz. karty zgłoszenia dziecka, "Moje dziecko ..." - krótka charakterystyka dz. przygotowana przez rodziców (cechy osobowości, zachowania, zdolności, preferencje zabawowe, pokarmowe itp.); czerwiec-wrzesień nauczyciel posiada niezbędny zasób wiedzy o dziecku, umożliwiający dobór najwłaściwszych metod postępowania w celu bezstresowego włączenia dz. do grupy rówieśniczej; rozmowy z rodzicami; obserwacja dz. na tle grupy; poznanie i uzgodnienie wzajemnych oczekiwań (rodzina - przedszkole) zebranie organizacyjne (grupowe) ˇ       wybór przedstawicieli do Rady Rodziców, ˇ       szczegółowe ustalenia dotyczące procesu wychowawczo - dydaktycznego, ˇ       określenie sposobu wymiany informacji ("Kącik dla rodziców", indywidualne rozmowy , ankiety dla rodziców, tablica ogłoszeń i in.); wrzesień rodzice współpracują z placówką poprzez swoich przedstawicieli w Radzie Rodziców; rodzice współdecydują o przebiegu procesu wychow.-dydaktycz.; rodzice posiadają aktualne informacje dotyczące rozwoju dzieci i działalności przedszkola; nauczyciele znają i akceptują preferencje rodziców dotyczące kierunku pracy z dzieckiem; protokół zebrania organ. arkusz informacji zwrotnej od rodziców; wyniki ankiet; łagodne wprowadzenie dziecka do grupy przedszkolnej; konsekwentne usamodzielnianie dz. "Na dobry początek" - przywitanie każdego dz. upominkiem; "Kawałeczek domu" - przynoszenie ulubionej zabawki (przedmiotu) z domu; "Bądź ze mną" - przebywanie dz. w sali z osobami odprowadzającymi; "Jestem przedszkolakiem" - zachęcanie do poznawania sali, zabawek, kolegów, atrakcyjne formy zajęć i zabaw; serdeczne kontakty indywidualne z dz. jako wyłączna forma działań; przekazywanie dz. elementarnych zasad higienicznych i społecznych oraz kształtowanie podstawowych umiejętności samoobsługowych (w formie zabawowej), stopniowe ograniczanie pomocy n-la w czynnościach codziennych; pierwszy dzień pobytu w placówce wrzesień - październik w ciągu całego roku dz. bezboleśnie rozstaje się z rodziną, godzi się na pozostanie pod opieką nauczycielki; dz. korzysta z dostępnych zabawek, materiałów i przyborów, uczestniczy w zajęciach i zabawach; dz. nawiązuje kontakty z osobami dorosłymi i innymi dziećmi; dz. zna, rozumie i podporządkowuje się podstawowym zasadom obowiązującym w grupie; dz. jest samodzielne na miarę swoich możliwości, potrafi wykonać podstawowe czynności samoobsługowe; dz. utożsamia się z grupą obserwacja czynności i zachowań dz w grupie rówieśniczej (zapis w karcie); rozmowy z dziećmi; rozmowy z rodzicami; promocja przedszkola w bliższym i dalszym środowisku wystawy prac dziecięcych; udział dz. w konkursach; "Kronika Przedszkola"; kroniki grupowe; występy dz. podczas uroczystości przedszkolnych; zajęcia otwarte dla rodziców; strona internetowa przedszkola [www.przedszkole12.prv.pl] oraz nauczycielki [www.ewazienkiewicz.prv.pl] w ciągu całego roku szkolnego rodzice wysoko oceniają kompetencje placówki i polecają ją w swoich środowiskach; dz. są dumne z bycia przedszkolakiem właśnie w tej placówce; przedszkole jest znane i cieszy się dobrą opinią w szerokim środowisku; prace dzieci; wpisy do kroniki grupowej; "Kronika Przedszkola" kopie zgłoszeń do konkursów; scenariusze zajęć i uroczystości; liczniki odwiedzin na stronach internetowych; korespondencja (wydruk) pogłębianie wiedzy pedagogicznej rodziców opracowanie zestawu literatury fachowej pomocnej w procesie wychowania; udostępnianie książek z biblioteki przedszkolnej; kontakty ze specjalistami (spotkania, pośrednictwo); zajęcia otwarte; "Kącik informacyjny dla rodziców"; rozmowy indywidualne z nauczycielkami; sukcesywnie przez cały rok rodzice są świadomi, że pełna adaptacja dziecka do przedszkolnych warunków jest procesem długotrwałym a także wymagającym ścisłej współpracy rodziny i przedszkola; posiadają wiedzę pedagogiczną konieczną do adaptacji dziecka do przedszkola oraz prawidłowego jego wychowania zeszyt wypożyczeń bibl.; rozmowy z rodzicami; obserw. zachowań dz.; informatory dla rodziców; notatka ze spotkania ze specjalistą; integracja wszystkich osób tworzących przedszkole spotkania rodzinne (okolicznościowe i integracyjne - np. Dzień Babci i Dziadka, Dzień Rodziny, Andrzejki, Wigilia, grill w ogrodzie, zabawa karnawałowa itp); uroczyste obchodzenie urodzin i imienin dz.; zajęcia otwarte dla rodziców; zachęcanie rodziców do podejmowania różnych działań na rzecz przedszkola; umożliwienie rodzicom współdecydowania w sprawach przedszkola (ankiety, warsztaty twórcze, zebrania Rady Rodziców) cały rok szkolny rodzice są partnerami przedszkola, czują się współodpowiedzialni za placówkę i proces wychow.- dydakt. skierowany na dziecko dz. chętnie chodzą do przedszkola (czują się w nim pewnie i bezpiecznie), są szczęśliwe i wykazują wysoki stopień rozwoju we wszystkich obszarach; dzieci, rodzice, nauczyciele i personel placówki są związani emocjonalnie, jako równoprawni członkowie społeczności przedszkolnej; scenariusze spotkań; "Kronika Przedszkola", kroniki grupowe - wpisy rodziców; karty obserwacji dzieci, prace dzieci scenariusze zajęć otwartych dla rodziców; podziękowania dla rodziców (w dowolnej formie); wyniki ankiet; protokóły zebrań RR, warsztatów itp. Autor programu: Ewa Zienkiewicz

PODSTAWOWE KIERUNKI REALIZACJI POLITYKI OŚWIATOWEJ PAŃSTWA W ROKU SZKOLNYM 2017/2018

Ministerstwo Edukacji Narodowej ustaliło podstawowe kierunki realizacji polityki oświatowej państwa w nowym roku szkolnym. Zaliczono do nich:

1. Wdrażanie nowej podstawy programowej kształcenia ogólnego.
2. Podniesienie jakości edukacji matematycznej, przyrodniczej i informatycznej.
3. Bezpieczeństwo w internecie. Odpowiedzialne korzystanie z mediów społecznych.
4. Wprowadzanie doradztwa zawodowego do  szkół  i placówek.
5. Wzmacnianie wychowawczej roli szkoły.
6. Podnoszenie jakości edukacji włączającej w szkołach i placówkach systemu oświaty.

MEN wskazało też kierunki realizacji zadań z zakresu nadzoru pedagogicznego. W przypadku przedszkoli obejmują one:

• w zakresie kontroli – zgodność z przepisami prawa przeprowadzania postępowania rekrutacyjnego do przedszkoli na rok szkolny 2018/2019,
• w zakresie ewaluacji (ewaluacje problemowe) – wymagania: "dzieci nabywają wiadomości i umiejętności określone w podstawie programowej", "kształtowane są postawy i respektowane normy społeczne".

Podstawą prawną kierunków wytyczonych przez MEN jest art. 60 ust. 3 pkt 1 Ustawy z dnia 14 grudnia 2016 roku Prawo oświatowe (Dz.U. z 2017 r. poz. 59 i 949), w związku z art. 307 Ustawy z dnia 14 grudnia 2016 roku Przepisy wprowadzające ustawę Prawo oświatowe (Dz.U. z 2017 r. poz. 60 i 949).

Żródło: Ministerstwo Edukacji Narodowej

Profil rozwojowy sześciolatka

Co każdy nauczyciel powinien wiedzieć o sześciolatku?

Sześciolatek:

• wszystko, czego doświadcza, jest dobre lub złe, rzadko udaje się z nim wypracować rozwiązania pośrednie, wypracowanie kompromisu wymaga dość sporego wysiłku,

• staje się coraz bardziej świadomy siebie, swoich stanów i emocji, potrafi ocenić, co jest mu bliskie, a co nie, kogo lubi, a kogo nie lubi,

• stara się być taktowny, by nie robić przykrości, a także wie, jak i kogo można zranić (słowem, gestem, czynem),

• potrafi być towarzyski, zawiera przyjaźnie, otwiera się na nowe znajomości, chętnie zostaje w domu swoich rówieśników lub zaprasza ich do swojego domu,

• chętnie opowiada o swoich sukcesach, jest dumny ze swoich osiągnięć,

• potrzebuje pozytywnych informacji zwrotnych w postaci komplementów, pochwał
  i uwag, domaga się uznania swoich „zasług”, akceptacji i uwagi dorosłych, ale może mieć problem z niepowodzeniami, może zareagować impulsywnie, wykraczając poza akceptowalne formy zachowań,

• staje się coraz bardziej samodzielny, stąd większe poczucie pewności siebie
  i bezpieczeństwa, co czasami może powodować próby nieposłuszeństwa, podważanie zdania rodziców, nauczyciela, nieposłuszeństwo,

• jest bardziej świadomy tego, co dzieje się w otaczającym go świecie, coraz bardziej interesuje go udział w zorganizowanych grach, przynależność do drużyn, spotkania
  z rówieśnikami,

• potrafi współdziałać w grach zespołowych, ale ciągle jeszcze jest silna potrzeba rywalizacji i zwycięstwa, co często prowadzi do trudnych zachowań związanych
  z przegraną lub euforycznych reakcji na wygraną,

• preferuje zabawy z rówieśnikami tej samej płci,

• ma coraz większą świadomość moralną, wie, co jest dobre, a co złe, niestety jednak czasem potrafi się zapędzić i potraktować kogoś ostro czy niesprawiedliwie, dlatego wychowawcy powinni modelować zachowania i korygować te, które są niewłaściwe,

• coraz lepiej rozumie zasady i łatwiej odnajduje się w sytuacjach społecznych,

• czyta lub szybko się tego uczy,

• umie pisać proste litery, znaki lub szybko tę umiejętność opanowuje,

• interesują go krótkie, często własnoręcznie „opisane” (literami, obrazkami) historie,

• zna różne piosenki i wierszyki, uczy się ich z łatwością,

• rozwiązuje swoje problemy lub podejmuje próby ich rozwiązania,

• potrafi skoncentrować się na jednej czynności (ok. 15 minut i więcej),

• radzi sobie z bardziej precyzyjnymi czynnościami (wycinanie, wiązanie butów, zapinanie guzików),

• ma bogaty zasób słów, choć zdarza mu się tworzyć neologizmy dziecięce, np. (gasiciel pożarów – strażak, murowacz – murarz),

• umie wykonywać proste obliczenia matematyczne, lubi bawić się cyframi,

• rozpoznaje kształty, odtwarza je, tworzy geometryczne rysunki,

• interesuje się zjawiskami przyrodniczymi, mapami, zawodami, jakie wykonują różni ludzie, czy rolami społecznymi (jest ciekawy otaczającej go rzeczywistości),

• poznaje zasady działania zegara, zna nazwy dni tygodni, miesięcy, pór roku,

• lubi się wypowiadać na różne tematy, jego wypowiedzi są coraz dłuższe, ciekawe, logiczne (można z nim porozmawiać na naprawdę różne tematy),

• rozróżnia świadomie stronę lewą od prawej,

• jest bardzo aktywny ruchowo, daje się zauważyć szybki postęp rozwoju dużej motoryki – dobrze sobie radzi z piłką, jeździ na rowerze, sprawnie pokonuje schody,

• staranniej rysuje, sprawniej zapina guziki, lepiej posługuje się nożyczkami czy sztućcami, prace są bardziej precyzyjne, przemyślane i czytelne,

• potrzebuje stałego rytmu dnia, w szczególności w zakresie spożywania posiłków
  o określonych porach: śniadanie, drugie śniadanie, obiad, podwieczorek i kolacja,

• potrzebuje ciągłego utrwalania dobrych nawyków,

• potrzebuje jasnego określenia granic tego, co jest dozwolone, a co zabronione, ponieważ to buduje jego poczucie bezpieczeństwa,

• potrzebuje od 10 do 12 godzin snu w nocy (bywa, że niektóry mniej lub więcej),

• próbuje „testować” nauczycieli i rodziców, a zwłaszcza ustalone granice – często podważa stanowisko dorosłych, buntuje się, eksperymentuje, dlatego na wydane polecenie sześciolatek potrafi odpowiedzieć krótko: „To moje życie”, „Nie rozkazuj mi” czy „Nie jesteś moim szefem”,

• lubi stawiać hipotezy, mądrzyć się – jeśli zabraknie mu argumentów, to wykorzystuje fantazję,

• ma silną potrzebę bycia zauważonym w grupie, aby to osiągnąć, czasami manipuluje, oszukuje, kłamie,

• bywa, że przeżywa stany lękowe, np. boi się, że coś na nie czyha w pokoju, boi się ciemności.

Dobre rady

Jak postępować z sześciolatkiem, który zachowuje się niepoprawnie?

• ustal wyraźne granice: to jest dozwolone, a to zabronione,

• jasno precyzuj swoje oczekiwania,

• bądź cierpliwy i wyrozumiały,

• jeśli zaczyna kłamać i oszukiwać, nie oskarżaj go, nie piętnuj, zadawaj pytania, rozmawiaj, tłumacz,

• wyznaczaj obowiązki adekwatnie do umiejętności dziecka,

• bądź stanowczy, słuchaj, ale nie dyskutuj na temat poleceń czy zasad, sześciolatek musi wiedzieć, że one są niezmienne,

• bądź konsekwentny,

• dotrzymuj słowa,

• jasno ostrzegaj przed konsekwencjami, określ je,

• choć sześciolatek jest wymagającym dzieckiem i czasami potrafi „dać się we znaki”, to nie zrażaj się tym, gdyż właśnie taki jest prawidłowo rozwijający się sześciolatek.

SILESIA SUMMER PARK

Szanowni Państwo,
Pragniemy serdecznie zaprosić Państwa wraz z DZIEĆMI na
magiczne lato  w Silesia City Center.
Do dnia 3 września na Placu Słonecznym przed Silesia City Center oddajemy do dyspozycji
specjalną, wakacyjną strefę Silesia Summer Park.
Do końca wakacji, w godzinach funkcjonowania centrum (od poniedziałku do niedzieli w godzinach 10-21, w piątki w godzinach 10-22),
 można zagrać w
 mini golfa na boisku o powierzchni 400 m²,
street basket ball,
bądź spróbować swoich sił na ściance wspinaczkowej.
Dodatkowo dla najmłodszych stworzyliśmy park linowy.
Wstęp na wszystkie atrakcje jest bezpłatny.
Serdecznie zapraszamy do wspólnej zabawy!   

cd Rekrutacji

Na etapie rekrutacji uzupełniającej rodzice dzieci, które nie dostały się do wybranych przedszkoli w rekrutacji podstawowej oraz rodzicie dzieci, które dotychczas nie brały udziału w rekrutacji mogą złożyć za pośrednictwem systemu elektronicznego  wnioski do przedszkoli publicznych oraz oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych, dla których organem prowadzącym jest miasto Katowice, w których pozostały jeszcze wolne miejsca, do dnia 10 sierpnia 2017 r. do godziny 16:00.

UWAGA: 

W związku z aktualnymi przepisami prawa oświatowego, organ prowadzący przedszkola publiczne ma obowiązek  zapewnić miejsce wszystkim dzieciom 6-letnim, które muszą odbyć roczne obowiązkowe przygotowanie  przedszkolne oraz wszystkim chętnym do realizowania wychowania przedszkolnego dzieciom w wieku od 5-3 lat oraz biorąc pod uwagę liczbę dzieci niezakwalifikowanych w rekrutacji podstawowej, wszystkich rodziców dzieci 2,5 letnich, którzy chcą zapisać swoje dzieci do przedszkoli miejskich na terenie miasta Katowice na rok szkolny 2017/2018 zapraszamy do wzięcia udziału w naborze tradycyjnym (wnioski składane bezpośrednio u dyrektora wybranej placówki przedszkolnej) począwszy od dnia 1 września 2017 r. do przedszkoli, w których pozostaną jeszcze wolne miejsca po rekrutacji uzupełniającej.

Należy przypomnieć, że po zakończeniu całego procesu rekrutacyjnego (rekrutacja podstawowa i uzupełniająca) zgodnie z obowiązującymi przepisami oświatowymi, decyzję o przyjęciu dziecka do przedszkola publicznego podejmuje dyrektor przedszkola na podstawie wniosku o przyjęcie dziecka do przedszkola, złożonego przez rodziców do wybranego przedszkola,bez pośrednictwa systemu elektronicznego. System ten od momentu zakończenia naboru uzupełniającego nie będzie już aktywny.

MDK BOGUCICE- ZAWODZIE ZAPRASZA

Dział "Zawodzie" serdecznie zaprasza do udziału w naszych sekcjach, które rozpoczną swoją działalność od września 2017 roku. Czy to gra czy taniec czy też śpiew lub teatr - każdy z Was znajdzie dla siebie coś miłego i pożytecznego. W naszych sekcjach rozwiniecie swój talent, zainteresowania oraz w fantastyczny sposób spędzicie wolny czas w gronie ciekawych osób. Serdecznie zapraszamy. szczegóły i zapisy w biurze Działu "Zawodzie", telefonicznie: 32/2553244 lub na naszej stronie internetowej w zakładce: sekcje, koła, kluby.  Do zobaczenia w MDK "Bogucice - Zawodzie"  więcej na: mdkbogucice-zawodzie.pl