DLA TATY

Niech ci piwa nie brakuje,
A obiad mamy zawsze smakuje,
I w garażu super bryka,
Niech cię tylko szczęście spotyka,
Abyś władcą był pilota,
Zegarka ze szczerego złota,
Żyj sobie bezstresowo,
Bo tak przecież zdrowo.
Tego życzy Ci twój syn, rym cym cym
oraz córka mała- zawsze doskonała !!!!
:-)

Z OKAZJI WAKACJI....

DZIĘKUJEMY ZA WSPÓLNIE I   BEZPIECZNIE PRZEŻYTY  ROK SZKOLNY 2014/2015.
ŻYCZYMY PIĘKNEJ POGODY, RELAKSU, WYPOCZYNKU, WSPANIAŁYCH CHWIL , KTÓRE NA DŁUGO POZOSTANĄ W PAMIĘCI.....
DO ZOBACZENIA 1 WRZEŚNIA!!!! WRACAJCIE ZADOWOLENI I OPAELNI, PEŁNI  ENERGII DO PRACY I ZABAWY!!!

choroby wieku dziecięcego

Świerzb - swędząca choroba

Dzieci.pl2012-11-20 12:51 8 opinii

 AAA

Świerzb to przede wszystkim choroba dzieci oraz ludzi starszych. Rozwija się zazwyczaj u tych osób, które przebywają w dużych skupiskach ludzi, a do takich należy w przypadku dzieci zaliczyć przedszkola, szkoły, place zabaw, itp. Nawet jeśli rodzice rygorystycznie dbają o czystość malucha, może on i tak zarazić się świerzbem. Nie jest więc prawdą, że to przypadłość dzieci zaniedbanych czy nieprzestrzegających higieny.

Thinkstockphotos

Świerzb jest zakaźną chorobą skóry, którą powodują pasożyty – świerzbowce ludzkie. Skóra zostaje zaatakowana przez samicę świerzbowca, która wnika w głąb naskórka i tam składa swoje jaja. Gdy z jaj wyklują się larwy, przemieszczają się one na powierzchnię skóry drążąc sobie korytarze, a następnie dojrzewają. Wówczas w okolicach, w których się zagnieździły, pojawiają się zmiany skórne w postaci czerwonej i swędzącej wysypki (wywołują ją silnie uczulające odchody świerzbowca).

Objawy choroby
Problem z rozpoznaniem choroby jest taki, że tuż po zakażeniu, symptomy są praktycznie niewidoczne. W dodatku bardzo często pierwsze oznaki (pieczenie i swędzenie) mylone są z reakcją alergiczną. Objawy charakterystyczne pojawiają się dopiero z czasem – nawet po upływie miesiąca od zakażenia. Na początkudziecko odczuwa je zazwyczaj w okolicach ud, choć nie jest to regułą.

Typowe objawy choroby:
• delikatne zaczerwienienie skóry tam, gdzie zagnieździł się pasożyt;
• wysypka; 
• liniowe zmiany, „korytarzyki” w skórze palców, na wewnętrznych stronach nadgarstków, w fałdach ciała, na pośladkach, w okolicach pępka, genitaliów, a u maluchów także na podeszwach i na dłoniach (zmiany nie występują na twarzy i szyi);
• grudki wypełnione treścią ropną lub surowiczą;
• świąd (nasila się w nocy, najczęściej po uprzedniej kąpieli, na skutek działania ciepłej wody i zmiany temperatury świerzbowce stają się bardziej pobudzone, co powoduje wzmożone swędzenie oraz pieczenie).

Leczenie świerzbu
Jeśli zaobserwujecie u dziecka powyższe objawy, należy jak najszybciej udać się do pediatry lub do dermatologa. Zapisze on gotowe lub specjalnie przygotowywane, tzw. recepturowe leki - specjalne emulsje do smarowania ciała. Są to zwykle preparaty zawierające permetrynę, dziegieć, salicyl i siarkę. Specyfik powinien pozostawać na skórze chorego przynajmniej 8 godzin. Czasami, przy dużych zmianach stosuje się też leki doustne. Szybko zdiagnozowany oraz odpowiednio leczony świerzb ustępuje niemal natychmiast i bez śladu. Jeśli jednak rodzice nie rozpoznają na czas choroby i zwlekają z wizytą u dermatologa zbyt długo, może trwać całymi tygodniami i stać się przyczyną powikłań.

Leczenie musi objąć wszystkich członków rodziny (nawet tych, u których objawy choroby nie pojawiły się). Równie ważne co smarowanie ciała leczniczą emulsją jest odkażenie odzieży (pranie w możliwie wysokiej temperaturze, prasowanie) a także wymiana pościeli, ręczników itp., których członkowie rodziny używali podczas choroby i leczenia. Do czasu całkowitego wyleczenia nie należy dziecka wypuszczać z domu, ponieważ choroba jest bardzo zakaźna (przenosi się nawet przez podanie komuś ręki czy zabawę tymi samymi zabawkami, czasami nawet przez używanie tych samych przyborów toaletowych).